ب بسم الله - وبلاگ شخصی سمانه بروجردی

[ و شنید مردى دنیا را نکوهش مى‏کند فرمود : ] اى نکوهنده جهان ، فریفته به نیرنگ آن ، به ژاژهایش دلباخته و به نکوهشش پرداخته . فریفته دنیایى و سرزنشش مى‏نمایى ؟ تو بر دنیا دعوى گناه دارى ، یا دنیا باید بر تو دعوى کند که گنهکارى ؟ دنیا کى سرگشته‏ات ساخت و چسان به دام فریبت انداخت ؟ با خفتنگاههاى پدرانت که پوسیدند ؟ یا با خوابگاههاى مادرانت که در خاک آرمیدند ؟ چند کس را با پنجه‏هایت تیمار داشتى ؟ و چند بیمار را با دستهایت در بستر گذاشتى ؟ بهبود آنان را خواهان بودى ، و دردشان را به پزشکان مى‏نمودى . بامدادان ، که دارویت آنان را بهبودى نداد ، و گریه‏ات آنان را سودى . بیمت آنان را فایدتى نبخشید ، و آنچه خواهانش بودى به تو نرسید ، و نه به نیرویت بیمارى از آنان دور گردید . دنیا از او برایت نمونه‏اى پرداخت ، و از هلاکتجاى وى نمودارى ساخت . دنیا خانه راستى است براى کسى که آن را راستگو انگاشت ، و خانه تندرستى است آن را که شناختش و باور داشت ، و خانه بى نیازى است براى کسى که از آن توشه اندوخت ، و خانه پند است براى آن که از آن پند آموخت . مسجد محبان خداست ، و نمازگاه فرشتگان او ، و فرود آمد نگاه وحى خدا و تجارتجاى دوستان او . در آن آمرزش خدا را به دست آوردند و در آنجا بهشت را سود بردند . چه کسى دنیا را نکوهد حالى که بانگ برداشته است که جدا شدنى است ، و فریاد کرده است که ناماندنى است ، گفته است که خود خواهد مرد و از مردمش کسى جان به درنخواهد برد . با محنت خود از محنت براى آنان نمونه ساخت ، و با شادمانى‏اش آنان را به شوق شادمانى انداخت . شامگاه به سلامت گذشت و بامداد با مصیبتى جانگداز برگشت ، تا مشتاق گرداند و بترساند ، و بیم دهد و بپرهیزاند . پس مردمى در بامداد پشیمانى بد گوى او بودند و مردمى روز رستاخیز او را ستودند . دنیا به یادشان آورد ، و یادآور شدند . با آنان سخن گفت و گفته او را راست داشتند . و پندشان داد ، و از پند او بهره برداشتند . [نهج البلاغه]

اوقات شرعی

امروز: جمعه 103 اردیبهشت 7

ب بسم الله

به نام خدایی شروع می کنم که همه هستی ام را به من بخشیده و در عوض هیچ طلبی از من ندارد. او که بخشنده ترین و مهربانترین و محبوبترین موجود نزد من است.

وجود بی بدیل خدا، خالق همه موجودات، بسیار بالاتر از اوهام و درک و فهم انسان است و جز ذره ای از بیکران، توان ستایش و سپاسش را ندارد.

با اندک بضاعتی به محضر اعظمش آمده ام و با دستان خالیم که زیباترین نماد فقرم است به درگاهش عرض دعا می کنم.

خدایا، الها، محبوبا، عزیزا!

از تو به خاطر همه کوتاهی ها و گناهانم طلب بخشش و رحمت و مغفرت دارم. چون می دانم جز تو کسی پناهم نمی دهد و اگر تو مرا نبخشی کمک هیچ کمک دهنده ای سودی به حالم ندارد.

پس دستم را بگیر و توبه ام را بپذیر!

اعتراف به گناه فقط نزد تو که ستارالعیوبی جایز است و من در این سطور تنها می توانم عفو تو را خواستار شوم.

خدایا سپاسگزارم که این بارنیز مرا نراندی و بازگشتم را با سپاس از تو جشن می گیرم.

خدایا کمکم کن جز برای رضای تو حرفی نزنم و عملی خلاف فرمانت مرتکب نشوم.

و این صفحه و سطور را خودت محافظ و نگهبان باش.

نوشته شده توسط سمانه بروجردی در پنج شنبه 88/4/25 و ساعت 7:53 عصر | نظرات دیگران()

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

ب بسم الله

درباره خودم

سمانه بروجردی
من خودم رو آدم خوشبختی می دونم، چون زیاده خواهی در مادیات ندارم. بنابراین خیالم از خیلی جهات راحته و توی زندگی بهم سخت نمیگذره. برای همین هم خدا رو خیلی شکر می کنم و خیلی دوستش دارم.

منوی اصلی